ಮಣಿಕರ್ಣಿಕಾಷ್ಟಕಂ

ತ್ವತ್ತೀರೇ ಮಣಿಕರ್ಣಿಕೇ ಹರಿಹರೌ ಸಾಯುಜ್ಯಮುಕ್ತಿಪ್ರದೌ ವಾದಂತೌ ಕುರುತಃ ಪರಸ್ಪರಮುಭೌ ಜಂತೋಃ ಪ್ರಯಾಣೋತ್ಸವೇ । ಮದ್ರೂಪೋ ಮನುಜೋಽಯಮಸ್ತು ಹರಿಣಾ ಪ್ರೋಕ್ತಃ ಶಿವಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಾ- ತ್ತನ್ಮಧ್ಯಾದ್ಭೃಗುಲಾಂಛನೋ ಗರುಡಗಃ ಪೀತಾಂಬರೋ ನಿರ್ಗತಃ ॥ 1 ॥

ಇಂದ್ರಾದ್ಯಾಸ್ತ್ರಿದಶಾಃ ಪತಂತಿ ನಿಯತಂ ಭೋಗಕ್ಷಯೇ ಯೇ ಪುನ- ರ್ಜಾಯಂತೇ ಮನುಜಾಸ್ತತೋಪಿ ಪಶವಃ ಕೀಟಾಃ ಪತಂಗಾದಯಃ । ಯೇ ಮಾತರ್ಮಣಿಕರ್ಣಿಕೇ ತವ ಜಲೇ ಮಜ್ಜಂತಿ ನಿಷ್ಕಲ್ಮಷಾಃ ಸಾಯುಜ್ಯೇಽಪಿ ಕಿರೀಟಕೌಸ್ತುಭಧರಾ ನಾರಾಯಣಾಃ ಸ್ಯುರ್ನರಾಃ ॥ 2 ॥

ಕಾಶೀ ಧನ್ಯತಮಾ ವಿಮುಕ್ತನಗರೀ ಸಾಲಂಕೃತಾ ಗಂಗಯಾ ತತ್ರೇಯಂ ಮಣಿಕರ್ಣಿಕಾ ಸುಖಕರೀ ಮುಕ್ತಿರ್ಹಿ ತತ್ಕಿಂಕರೀ । ಸ್ವರ್ಲೋಕಸ್ತುಲಿತಃ ಸಹೈವ ವಿಬುಧೈಃ ಕಾಶ್ಯಾ ಸಮಂ ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ಕಾಶೀ ಕ್ಷೋಣಿತಲೇ ಸ್ಥಿತಾ ಗುರುತರಾ ಸ್ವರ್ಗೋ ಲಘುತ್ವಂ ಗತಃ ॥ 3 ॥

ಗಂಗಾತೀರಮನುತ್ತಮಂ ಹಿ ಸಕಲಂ ತತ್ರಾಪಿ ಕಾಶ್ಯುತ್ತಮಾ ತಸ್ಯಾಂ ಸಾ ಮಣಿಕರ್ಣಿಕೋತ್ತಮತಮಾ ಯೇತ್ರೇಶ್ವರೋ ಮುಕ್ತಿದಃ । ದೇವಾನಾಮಪಿ ದುರ್ಲಭಂ ಸ್ಥಲಮಿದಂ ಪಾಪೌಘನಾಶಕ್ಷಮಂ ಪೂರ್ವೋಪಾರ್ಜಿತಪುಣ್ಯಪುಂಜಗಮಕಂ ಪುಣ್ಯೈರ್ಜನೈಃ ಪ್ರಾಪ್ಯತೇ ॥ 4 ॥

ದುಃಖಾಂಭೋಧಿಗತೋ ಹಿ ಜಂತುನಿವಹಸ್ತೇಷಾಂ ಕಥಂ ನಿಷ್ಕೃತಿಃ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ತದ್ಧಿ ವಿರಿಂಚಿನಾ ವಿರಚಿತಾ ವಾರಾಣಸೀ ಶರ್ಮದಾ । ಲೋಕಾಃಸ್ವರ್ಗಸುಖಾಸ್ತತೋಽಪಿ ಲಘವೋ ಭೋಗಾಂತಪಾತಪ್ರದಾಃ ಕಾಶೀ ಮುಕ್ತಿಪುರೀ ಸದಾ ಶಿವಕರೀ ಧರ್ಮಾರ್ಥಮೋಕ್ಷಪ್ರದಾ ॥ 5 ॥

ಏಕೋ ವೇಣುಧರೋ ಧರಾಧರಧರಃ ಶ್ರೀವತ್ಸಭೂಷಾಧರಃ ಯೋಽಪ್ಯೇಕಃ ಕಿಲ ಶಂಕರೋ ವಿಷಧರೋ ಗಂಗಾಧರೋ ಮಾಧವಃ । ಯೇ ಮಾತರ್ಮಣಿಕರ್ಣಿಕೇ ತವ ಜಲೇ ಮಜ್ಜಂತಿ ತೇ ಮಾನವಾಃ ರುದ್ರಾ ವಾ ಹರಯೋ ಭವಂತಿ ಬಹವಸ್ತೇಷಾಂ ಬಹುತ್ವಂ ಕಥಮ್ ॥ 6 ॥

ತ್ವತ್ತೀರೇ ಮರಣಂ ತು ಮಂಗಳಕರಂ ದೇವೈರಪಿ ಶ್ಲಾಘ್ಯತೇ ಶಕ್ರಸ್ತಂ ಮನುಜಂ ಸಹಸ್ರನಯನೈರ್ದ್ರಷ್ಟುಂ ಸದಾ ತತ್ಪರಃ । ಆಯಾಂತಂ ಸವಿತಾ ಸಹಸ್ರಕಿರಣೈಃ ಪ್ರತ್ಯುದ್ಗತೋಽಭೂತ್ಸದಾ ಪುಣ್ಯೋಽಸೌ ವೃಷಗೋಽಥವಾ ಗರುಡಗಃ ಕಿಂ ಮಂದಿರಂ ಯಾಸ್ಯತಿ ॥ 7 ॥

ಮಧ್ಯಾಹ್ನೇ ಮಣಿಕರ್ಣಿಕಾಸ್ನಪನಜಂ ಪುಣ್ಯಂ ನ ವಕ್ತುಂ ಕ್ಷಮಃ ಸ್ವೀಯೈರಬ್ಧಶತೈಶ್ಚತುರ್ಮುಖಧರೋ ವೇದಾರ್ಥದೀಕ್ಷಾಗುರುಃ । ಯೋಗಾಭ್ಯಾಸಬಲೇನ ಚಂದ್ರಶಿಖರಸ್ತತ್ಪುಣ್ಯಪಾರಂಗತ- ಸ್ತ್ವತ್ತೀರೇ ಪ್ರಕರೋತಿ ಸುಪ್ತಪುರುಷಂ ನಾರಾಯಣಂ ವಾ ಶಿವಮ್ ॥ 8 ॥

ಕೃಚ್ಛ್ರೈ ಕೋಟಿಶತೈಃ ಸ್ವಪಾಪನಿಧನಂ ಯಚ್ಚಾಶ್ವಮೇಧೈಃ ಫಲಂ ತತ್ಸರ್ವೇ ಮಣಿಕರ್ಣಿಕಾಸ್ನಪನಜೇ ಪುಣ್ಯೇ ಪ್ರವಿಷ್ಟಂ ಭವೇತ್ । ಸ್ನಾತ್ವಾ ಸ್ತೋತ್ರಮಿದಂ ನರಃ ಪಠತಿ ಚೇತ್ಸಂಸಾರಪಾಥೋನಿಧಿಂ ತೀರ್ತ್ವಾ ಪಲ್ವಲವತ್ಪ್ರಯಾತಿ ಸದನಂ ತೇಜೋಮಯಂ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ ॥ 9 ॥